کد مطلب:124377 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
نامه ی او درباره ی صلح
[41]-121- صدوق رحمه الله می گوید:
امام حسن علیه السلام همان وقت به معاویه نوشت:اما بعد، اینك پیش آمد من، به ناامیدی - از حقی كه [می خواستم] زنده دارم، و باطلی كه [می خواستم] بمیرانم - رسید، و پیش آمد تو، همچون پیش آمد كسی است كه به مراد خود رسد. من از این امر، كناره می گیرم و آن را به تو وامی گذارم؛ هر چند واگذاری حكومت به تو، شر آخرتت خواهد بود. من با تو شروطی دارم كه اگر به هر یك عمل كنی، گرانبار نمی شوی و اگر خیانت كنی، سبكبار نخواهی شد - و حضرت شروط خود را در نامه ی دیگری نوشت و در آن، او را به وفا و ترك خیانت، سفارش كرد و ای معاویه! به زودی، همانند آن كس كه در راه باطل به پاخاست و دست از حق كشید، پشیمان خواهی شد؛ اما پشیمانی در آن زمان سودی نخواهد داشت، والسلام. [1] .
[ صفحه 127]
امام حسن علیه السلام همان وقت به معاویه نوشت:اما بعد، اینك پیش آمد من، به ناامیدی - از حقی كه [می خواستم] زنده دارم، و باطلی كه [می خواستم] بمیرانم - رسید، و پیش آمد تو، همچون پیش آمد كسی است كه به مراد خود رسد. من از این امر، كناره می گیرم و آن را به تو وامی گذارم؛ هر چند واگذاری حكومت به تو، شر آخرتت خواهد بود. من با تو شروطی دارم كه اگر به هر یك عمل كنی، گرانبار نمی شوی و اگر خیانت كنی، سبكبار نخواهی شد - و حضرت شروط خود را در نامه ی دیگری نوشت و در آن، او را به وفا و ترك خیانت، سفارش كرد و ای معاویه! به زودی، همانند آن كس كه در راه باطل به پاخاست و دست از حق كشید، پشیمان خواهی شد؛ اما پشیمانی در آن زمان سودی نخواهد داشت، والسلام. [1] .
[ صفحه 127]
[1] علل الشرايع:221.